Дар бача бисёр шавқовар буд, вай Лӯъбатаки буд ва хеле дилчасп дар бораи љинс. Чунон ки дар зарбулмасали машхури мо мегуянд: «Агар ба ман одамй кунй, аз дилу чон бо ман муносибат кун!. Магар он ки бо хуруси калони сиёх дар дахонаш зад, андаке душвор буд. аммо дар акси ҳол - он танҳо барои масхара буд!
Духтаре ба назди ҳамсояаш на барои чой ё қаҳва, балки барои алоқаи ҷинсӣ омада буд. Вай шарм накарда, бо худ бозича гирифт. Маълум аст, ки мисли як марди муқаррарӣ вайро аввал бо онҳо сипарӣ карда, баъд ба хараш даромад.