Хоҳари нозанин онро ба ҳама медиҳад, падарандараш, ҳамсояаш, дӯстдоштааш ва инчунин бародараш. Имрӯз вай ба бародараш иҷозат дод, ки ҷисми ӯро истифода барад. Нозанин дар ҳоле ки волидонаш дар хона нестанд, дар ҳаммом хилват мекунанд. Вай оромона ба бародараш минеткаи ҳайратангез медиҳад ва ӯ дар навбати худ оргазм мегирад, фикр мекунад, ки ба зудӣ ин навозишҳои зебо ва ламсҳои хоҳари зеборо такрор кунад.
Эй кош, чӣ тавр дӯсти вай пазмон ҷинсӣ, вай ба таври равшан намерасид хурӯс. Хушбахтона дӯсти сиёҳаш ба ӯ кӯмак кард, ки аз набудани алоқаи ҷинсӣ халос шавад. Ман ҳеҷ гоҳ касеро надидаам, ки ин қадар гурусна ба дик бошад.